Kurabiye Kokusu Geliyor Burnuma

-Anneciğim bana kurabiye yapar mısın?

-yütfenn, yütfenn , yütfenn

şeklinde bir isteme şekli olunca dayanamam tabi.

Her anne gibi kalbim erir, yerinden çıkar.

Hemen dalarım mutfağa, bazen onlarlar la, bazen tek başıma.

Genellikle mutfakta beraberce yaparız kekimizi, kurabiyemizi.

Kurabiye yapıyorsak, o minik ellerle yuvarlarız kurabiye hamurumuzu.

Kek yapıyorsak sabırsızlıkla bekleriz kek hamurunun pişirme kalıbına boşaltılmasını.

Kafa kafaya verip, yalamaya başlarız dibini karıştırma kabının. Ayy dur ben az aldım sen çok aldın derken dibi görünür kabın.

Çocukken ben de öyleydim, kek hamuru, muhallebi, sütlaç tencerenin dibini yalamaya bayılırdım hele ki azıcık da o dibi tutmuş ise.

Hamur yalama faslı bitince, kedi gibi tüneriz fırının önüne.

-anne pişti mi?,

- anne bak mımmmmm burnuma kokusu gelmeye başladı

diye bin bir dönerler kedi gibi fırının önünde.

sanırım yaklaşık 50 kere filan az kaldı, birazdan pişecek diye yanıtlamışımdır her defasında sorularını.

Piştiği an da değmeyin keyfimize, sıcacık kurabiyeler, yanında sütle nasılda güzel gider.

Azıcık ta,  tabaklarını bardaklarını  süslediniz mi, yüzlerinde ki gülücük herşeye bedel.

Eğer sizde yapmak isterseniz bu kurabiyelerden.

Zamanım var diyenlerdenseniz buyrun bu tarife.

Zamanım yok hızlıca yapmalıyım diyorsanız kesinlikle size bunu %100 tavsiye ederim.

Güzel bir hafta olması dileğiyle.

Sevgiler.